چه خوش خیالی تو!
به چه خیره شده ای؟!
در این-به قول خودت-دریای بیکران چشمان من،سپیدی هیچ بادبانی را نظاره گر نخواهی بود!
کشتی های من خیلی وقت است که غرق شده اند!
و اکنون دلیل آن همه دلبستگی سهراب را به قایق کوچکش می فهمم...!
